Waar gewerkt wordt, maakt men fouten, is een veelvoorkomende uitspraak. Na Otto (Philips LCD-televisies) en Leen Bakker (stapelbedden) heeft ook de Bijenkorf inmiddels “mogen” procederen over een fout in een prijs op haar website. Beoordeel zelf het eindoordeel van de kantonrechter Rotterdam.
De casus
Een vrouw kocht op 1 april online een 18 karaat witgouden ketting van Cartier, met 176 briljant geslepen diamanten, uit de collectie “Panthère de Cartier”, voor € 402,-, bij de Bijenkorf.
Omdat de Bijenkorf dit product niet per post toezond, heeft ze deze ketting op 2 april opgehaald in de boutique van Cartier in de Bijenkorf te Amsterdam. Tijdens dat bezoek heeft de Bijenkorf de ketting aan de vrouw geshowd en heeft de vrouw een toelichting op de ketting gekregen. Ook zijn op dat moment de bijbehorende garantieformulieren aan de vrouw verstrekt.
Op 4 april heeft de Bijenkorf telefonisch contact met de vrouw opgenomen en gemeld dat de ketting per ongeluk voor een te laag bedrag was verkocht. De werkelijke prijs van de ketting bedroeg € 40.200,–. Tijdens dat gesprek heeft de Bijenkorf de vrouw de keuze gegeven om de ketting terug te geven, dan wel om de werkelijke waarde van de ketting te betalen. Dit gesprek heeft de Bijenkorf vervolgens per e-mail aan de vrouw bevestigd.
Bij e-mail d.d. 5 april heeft de vrouw geantwoord dat zij de ketting niet kon teruggeven, omdat zij de ketting als huwelijkscadeau zou hebben gegeven aan haar nicht.
Was er aanbod en aanvaarding?
Tussen de Bijenkorf en de vrouw was niet in geschil dat de Bijenkorf een aanbod had gedaan, dat door de vrouw was aanvaard. In de ogen van de vrouw was de overeenkomst daarmee tot stand gekomen.
Was er wilsovereenstemming?
De Bijenkorf dacht hier anders over. Hoewel het aanbod en de aanvaarding op elkaar aansloten, was er in de ogen van de Bijenkorf desondanks geen overeenkomst tot stand gekomen, omdat haar aanbod niet overeenkwam met haar wil. Er was immers een fout gemaakt bij de publicatie van de prijs op haar website.
De kantonrechter oordeelde dat de Bijenkorf voldoende had uitgelegd dat zij de ketting niet voor de gepubliceerde prijs had willen verkopen. In dit kader verwees de kantonrechter met name naar de (extreem) lage prijs die de Bijenkorf had gepubliceerd, van 1% van de bedoelde vraagprijs.
En het vertrouwen van de vrouw dan?
In de ogen van de kantonrechter had de vrouw – gelet op het aantal karaat witgoud van en het aantal karaat diamanten in de ketting – ook moeten begrijpen dat de Bijenkorf de ketting niet voor deze prijs had willen verkopen, aangezien een gemiddeld geïnformeerde consument zou hebben geweten dat een dergelijk sieraad veel kostbaarder is.
De uitkomst:
Nu de vrouw er niet op had mogen vertrouwen dat de Bijenkorf de ketting voor deze prijs had willen verkopen, was er geen overeenkomst tot stand gekomen. Om die reden werd de vrouw veroordeeld om de ketting binnen 10 dagen terug te geven. Als ze dat niet zou doen, mocht ze de ketting houden, maar moest ze het restantbedrag van € 39.798,- bijbetalen.