De faillissementssituatie
Een debiteur kan failliet worden verklaard, wanneer hij “in de toestand verkeert dat hij heeft opgehouden te betalen.”
Het doel van het faillissement
Het faillissement heeft tot doel om het vermogen van de debiteur te verdelen onder diens gezamenlijke schuldeisers.
Er moeten minimaal twee schuldeisers zijn
De wet geeft nergens aan dat een tweede schuldeiser noodzakelijk is voor een faillissementsaanvraag. In de ogen van veel mensen zal een debiteur ook zijn “opgehouden te betalen” wanneer hij één schuldeiser niet kan voldoen.
Desondanks is het vaste rechtspraak dat een faillissement alleen kan worden uitgesproken wanneer de faillissementsaanvraag wordt ondersteund door een steunvordering van een tweede schuldeiser.
Recent heeft de Hoge Raad nogmaals bevestigd dat hij hierop geen uitzondering accepteert. Hierbij verwijst de Hoge Raad naar het doel van het faillissement. Wanneer er geen tweede schuldeiser is, valt er niets onder de gezamenlijke schuldeisers te verdelen, zodat een faillissement in de ogen van de Hoge Raad ook geen nut heeft.
Zelfs als de debiteur erkent dat hij de schuldeiser niet kan voldoen, dient de schuldeiser dan ook over een steunvordering van een andere schuldeiser te beschikken, om het faillissement succesvol uit te lokken.
Er dient ten minste één vordering opeisbaar te zijn
Wanneer het faillissement door een schuldeiser wordt aangevraagd, dient deze te bewijzen dat hij een vorderingsrecht heeft. Zijn vordering hoeft nog niet opeisbaar te zijn, mits de vordering van ten minste één andere schuldeiser wél opeisbaar is.
De steunvordering heeft geen keuze
Anders dan veel mensen denken, hebben andere schuldeisers geen keuze of hun vordering als steunvordering wordt gebruikt (of niet). Wanneer de schuldeiser bekend is met het vorderingsrecht van andere schuldeisers op zijn debiteur, kan hij die vorderingen – ook tegen de zin van die schuldeisers in – gebruiken voor zijn faillissementsaanvraag. Wanneer andere schuldeisers niet als steunvordering willen optreden, is het in de praktijk echter vaak lastig om te bewijzen dat zij een onbetaalde vordering hebben.
Het faillissement blijft een succesvol incassomiddel
Met zijn recente uitspraak houdt de Hoge Raad het voor schuldeisers nog steeds wat lastiger om het faillissement van een debiteur uit te lokken. Ze dienen immers te (blijven) beschikken over een tweede schuldeiser.
Met name is deze uitspraak frustrerend voor schuldeisers die van hun debiteur te horen krijgen dat hij niet kan betalen, maar die geen tweede schuldeiser kunnen vinden die over een steunvordering beschikt.
Een optie is dan een recherchebureau in te schakelen, in de hoop dat die andere schuldeisers kan achterhalen. Desgewenst bemiddelen wij graag bij de inschakeling daarvan.
Dit gezegd hebbende, blijft de faillissementsaanvraag nog altijd een doeltreffend incassomiddel, dat snel duidelijkheid biedt of de debiteur kan betalen (of dat het beter is om de vordering – als oninbaar – af te boeken).
#Faillissement